hobbit 3

beyler şu gerçek ki legolas kitaplarda (Yüzüklerin efendisi üçlemesinde tabii hobbit'te yeri yoktur, ama filme eklenmesini, thranduil'in mevcut olmasından, mirkwood'un hobbit'teki pay ve katkısından ötürü kesinlikle hiçbir zaman yadırgamadım, tolkien manyağı olsam da asla filmlere karşı o kadar merhametsiz olmadım) da en cool, en artis karakterdir. çok az yeri vardır ama erdemleri, yetenekleriyle falan geçtiği noktalarda ya bir tehlikeyi haber verir, ya bir güçlüğü çözer, ya da diğerlerinin fiziken kabil olmadığı şeyleri gerçekleştirerek grubun hayretine odak noktası olur. kitapların verdiği ama muhteşem derecede de tanımlamadığı bu imkandan faydalanarak işin takunu çıkarmışlar. bu yüzden internetteki olumsuz eleştirileri okurken bir nevi üzülsem de hiç kimse yüzde yüz haksız değil ne yazık ki. şimdi bu peter jackson kahpesi tek el oluşuna güvenmeyip adamakıllı çok sapıtmadan. üç değil hadi bir olsun da demiyorum iki filme sığdırsaydı, tadından yenmezdi. üç film yapayım, açıkları da kitabın gerçekleriyle değil, bir iki satırlık kısımların sağladığı imkanları hayalgücümle ama seyircinin de fazla yadırgamayacağı şekilde doldurayım diyerek kapattığı için genelinde sıkıntı var. yoksa yıllardır aklımızda yaşattığımız eserlerin filmlerini görmek tabii ki şifa gibi geliyor. o yüzden de çok yadırgamıyoruz. hayalgücünün görselleşmesi onu kısıtlamıyor aksine onun sadece iyimser bir nişanesi hükmünde kalıyor. o yüzden filmleri eleştirirken kantarın topuzunu kaçırmamak lazım. ne var ki pj'in elinden geleni yaparken, tek olmanın havasına kendini kaptırıp kendinde bazı şeyleri istediği gibi anlatma hakkını yapmaması gerektiği halde bulduğu da gerçek.