ibretlik hikayem

Torih 24 ekim 1998. Töce den Amede giden uçakta yol alan yanımda oturan avrad hostese bönden rohatsız oldugunu dile zütirdi. Hostes bütün uçağın dolu olabileceğini fokat birinci sınıfta boş yer olabileceğini söyleyip gitti. Diğer hevaller şaşkınlık ve tiksinçlik içinde olayı izliyorlar bu ırkçı horeketi kınıyorlardı.
Biraz sonra hostes geldi: “Çok özür dilerim hanımefendi, geciktim ama sonunda ‘Birinci Sınıf’ta bir yer buldum.” Diğer hevaller kulaklarına inanamıyorlardı. avrad, zafer kozanmış peşmerge gibi yerinden kalkmaya davrandı hostes birden bana döndi ve Beyefendi, sizi uçağın ‘Birinci Sınıf’taki yerinize zütürmem için benimle gelir misiniz lütfen. Kaptan pilot, böyle bir saygısızlıkla karşılaştığınız için sizden özür dilememi rica etti. “Hava yolları bu olaydan sonra koptan pilot ve hostese üç maaş ikramiye birde öşek verdi.
Şimdi yöngemin yonındayım bu olayın sokunu atlattım ama o kadın ne zaman oklıma gelse yengeme sakso cektiriyorum. her bıji yönge