Evet, Tanrı ile dua ederek konuşabileceğini düşünen insanın inancı şizofreniktir. Evrim sonucu ortaya çıkan bir canlı olan insanın bunların sonucu ortaya çıkan kin, kibir, intikam, sevgi, merhamet, megalomani, sadizm v.s. üzerinden "Tanrı kendi ihtişdıbını göstermek için böyle yarattı " demek benzeri her cümle insani duygular üzerinden tanımlanır. Ve bu tanımların kökeni de gelişmekte, değişmekte olan insan beyninin ürünüdür. ihtişdıbını gösterebilecek canlılar hayvanlardır. Bu ve benzeri tüm tanımlarda genelde bir hayvan olan insan duyguları üzerinden yapılır. Kibir, övünme, tapınılmak isteme, yaratma, otorite sahibi olma vb. duygular gibi. Ve bunlar üzerinden hiçbir bilgiye ulaşılamaz. ihtişam örneği vb. tüm analojiler birer çöptür. Çünkü eldeki tanım tamamen insan ürünüdür. Ve özneldir, subjektiftir. insan ürünü her cümle şey insanın zihnindeki, öznel olarak tasarlanan imgeyi temsil eden m-öznel tanımlardır. Bu yüzden tüm tanrılar birer tanımdır, tanrı değildir. Eğer insani özellikler tanrıya bir tanım görülüyorsa analojik olarak tanrıyı da yaratan , tanrıyı bile aşan, sonsuzluk ötesi, tanrı ötesi başka unsurlar bulunmalıdır. Tanrı da bu tanıma göre etten, kandan, hormonlardan, insansı davranışlardan oluşmuş olmalıdır. Ama eğer bu olursa tanrı olamaz, aksi halde de mantığa aykırıdır. Öznel analojiler, çıkarımlar, varsayımlar, sözler, kağıt üstü argümanlar üzerinden asla tanrıya varılamaz. Zihin ile tasarlanabilen, evrene benmerkezci bakış üzerinden kurulan yanılgı düzeyindeki analojiler üzerinden kişisel tanımlara varılabilir. Ve bu da kişilerce istenendir, gerçek değil.