ne olduysa oldu. yaşım ilerledi, istanbul aydın üniversitesine başladım. bir ev kiraladım.
annem babam ara sıra ziyarete gelirlerdi, halimi hatrımı sorarlardı. evde tek kişi yaşadığımı bilirlerdi.
yani başka arkadaşım yok. üniversiteden pek arkadaş edinememişim. aslında bi bakıma doğru biliyorlardı, evde herhangi bir insanla yaşamıyordum.
ama 4 kişiydik, ve bazı geceler bu sayı artıyordu. onlarla konuşuyordum. en kötüleri.. ifrit.
bazı geceler o da geliyordu. ondan hala korkuyorum, bu yazıları yazarken bile..
nedeni basit. bir gün, annem ve babam ziyarete gelmişlerdi. gece vaktiydi, o akşam kalacaklardı. ben kendi yatağımı onlara verdim ve kendim yere yattım, yattığım yer birinin yatağıydı.
bundan hiç hoşnut olmadılar. annem çığlık atarak evde koşturmaya başlayınca babamın sanki boğulurmuşçasına çıkardığı sesleri duydum.
evet, babam boğuluyordu, annemde ağlıyordu ve ara sıra sesi kesilip geri geliyordu. ben yaşlı gözlerle karanlığı izliyordum, boynuma bir şey dokundu.
ifrit..

babamı sakso çektirerek öldürmüş annemi klozete atmış ve benimlede ilişkiye girmişti..
zevk almadım değil.