ne yazsam boş.
üşüdüm.
ağladın.
benim defalarca gözlerim doldu.
annenin beni çok sevdiğini söyledin. bu çok gururlandırdı.

konuşurken her şeyi bir kenara bırakınca mutlu oluyoruz. karşılıklı eğlenebiliyoruz.
ruh hastası ? ruh hastası dedin.
güzellikleri kenara yitip sadece bir şeye kafamı taktığım için.
ama ben o şeyi önemserdim, önemsedim.

birini sırf o yuzden sildim.
adam değilsin..! ( hmmm evet bunu sen söylemedin ama buna da kafayı taktım. hem de ayıkken.. )
kötü karakterde birisi olsam birini üzmekten gocunmam.
lan millet beni üzer ses etmem, en fazla sitem ederim. (onu bile üsturuplu yapıyorum)
birini üzsem kafam bozulur, kendimi yargılarım.
insana dışardan darbe vurulduğunda hemen toparlıyor. ama kendini yargılamaksa söz konusu belki de yıllarca sürüyor.

o zaman kendini yargılama başlasın.
sanık: akvaryumda
tanık: akvaryumda
savcı: giber
hakim: giber
(acaba bu ironi başımıza bela açar mı ? ben kendime küfrediyorum nickimi kullanarak.. yok canım yok kim beni okuyacak.)

lan kafam bozulsa yazdığım kişiye bile okutturmam. değil ki başkası neden beni okusun.
TUCE sen beni okudun mu ? saol ya bu ara da sana sardım. keske baslığı görmeseydin de okumasaydın.

ağlama ♞