-Kızım çok özlüyeceğim seni . Sakın kimseye uyum sağlama . Bak en güzel yurda yerleştirdim seni. Derslerinden başka bişey düşünme anneciğim lütfen bizi düşün .
-Tamam annem sen merak etme yüzünü kara çıkarmam ben senin. Hadi gidin artık üzmeyin beni daha fazla babama da söyle ağlamasın kötü oluyorum.
Sarılıp, ağlaştık. Yurdun kapısından içeri girdim eşyalarımı yerleştirdim. Kendimi tuvalete zor attım . Oturup ağladım yok ya yapamayacaktım dönmem lazımdı geri ben yaşayamazdım burada iki sene
Nereden bilirdim ki orayı evimden çok özleyeceğimi.