Bülentin sesiydi lan bu. Uyanmış hocam gelin diyordu. Bu bir oyun muydu yoksa… karışık duygular içindeydim osman hocanın sesini duydum. Böyle olmaması lazımdı. Acaba cinler onlarıda mı öldürmüştü berzah alemindemiydik veya suan onların görüntülerini taklit ediyor beni hazırlamaya mı çalışıyorlardı diye düşünmeye başladım. Tüm cesaretimi toplayarak arkamı döndüm bülent çelebi hoca hafız osman hoca bana bakıp gülümsüyorlardı. Noluyo lan dedim titrek bir ses tonuyla bülent koluma girmişti. içeri geçelim dediler. Salona geçtik çelebi hocanın evindeydik. Beni karşılarına oturttular. Kafamda cevabını bekleyen binlerce soru vardı. manasız şekilde bakmaya başladım. içimdeki umut ateşi alevlenmişti tüm gerçekliğe rağmen acaba o aleme geçmemiş miydim dememe engel olamıyordum. Ve bütün sessizliği yararcasına ağzımdan iki kelime döküldü.