hiç keyfim yoktu üzerimde acaip bi yorgunluk hissediyordum erken uyuyacağmı söyledim bülente kafasını salladı. odama geçtim çok yorgundum ama bi türlü uyuyamıyordum… hızlıca eve doru gidiyordum ama burası neresiydi hiç bilmediğim yollardan geçiyordum kayıp oldum diye aklımdan geçirip paniklememeye soğukkanlı olmaya çalısıyordum ama pek başardığm söylenemezdi. sanki çingene mahallesi gibi bi yerdeydm garip garip evler eğri bürü yollardan geçiyodum. etrafta değişik suretler vardı nasıl insan bunlar diye düşünüyodum derken daha ıssız bi yere geldim iice paniklemiştim sokağın ucunda bi karartı gördüm hiç hareket etmiyordu sadece beni izliyordu acaip bi şekilde içimi korku kaplamaya başladı bacaklarımı hissetmemeye başladım bana doğru koşmaya başladı yere yığıldım… gözümü açtım titriyordum bacaklarımı hissetmiyordum biraz sakinleştm derin bi nefes aldım kötü bi kabustu. ama her şey gerçek gibiydi bi türlü gözümn önünden gitmiyordu neydi bu iki gündür böyle