hepsini okudum panpa. seni kendime çok benzettim bazı yönlerden. bende her gece yatarken ve her sabah kalktığımda ilk cümlen "niye gebermiyorum amk ben" olur hep. ama bunlar geçici dönemler. tahmin ediyorum uzman çavuştun. ben de askerliğimde askerden önce sınavlara girip kalmayı düşünmüştüm ama askere gidip görünce vazgeçtim bu fikirden. aynen senin dediğin gibi üst rütbeliler alt rütbelilere hayvan muammelesi yapıyordu hep. bir de çok sevdiğim saygı duyduğum dört dörtlük bir adam olan faruk uzmana da laf sokulması aşağılanması beni bu işten tamamen soğuttu.

bana öyle geliyorki senin çevrende hiç dertleşebileceğin bir arkadaşın yok. yani içini döksen bazlarına emin ol rahatlarsın. tamam buradan da yardımcı oluyoruz ama yüz yüze bir arkadaşına anlatman daha çok rahatlatır seni. bir de hayatına bir anlam yüklemelisin. misal ben en büyük anlamı müziğe yüklüyorum bişeyler yapmaya çalışıyorum.

bir diğer husus da kız üzülecek intihar edecek diye nefret ettiğin bir hayatı yaşamak zorunda değilsin. mutlu değilsen yol ver gitsin. bence evlenme. çünkü annesi bile öyle köstek oluyosa emin ol o evlilikten hayır gelmez. mutlu olamazsınız. bir de çocuk yaptığınızı düşünürsne iyice taka sarar. kızı karşına alıp konuşmalısın. kendi sıkıntılarını anlatmalısın. ilerde yarı yolda bırakacağıına şimdi ayrılmanın daha iyi olduğunu söylemelisin.

son söz kendine de bu kadar yüklenme. tahmin ediyorum dini bir inancın yoktur. inancını bırakan insanlar genelde böyle depresyona sürükleniyor.