birşeyler atıştırıp su içtik birazda. sonra uyuduk kanepelerde. uyurken bir çok kez uyandık. tüm evi birbirine katıyorlardı. bizim enesle ahmetin benim yattığım odayı yıktılar resmen duyuyorduk sesleri. altıma sıçıyordum ama bi yandan da bu odaya giremeyeceklerini bilmek bana az da olsa cesaret veriyordu. annem babam kanepeyi açıp yanyana geçtiler sonradan. korka korka uyumaya devam ettik. gözümü açtığımda saat öğle 1.30 civarıydı. kalktım koltuktan biraz su içtim annem babam çoktan uyanmışlardı. boş boş tavana bakıyorlardı. konuşmuyorlardı. nasılsınız dedim. sence deyip sen nasılsın dedi annem. iyiyim dedim. bu gece çoğu şey çözülecek hazır mısın dedi bana. anne dua edin dedim gözlerim doldu kalktı yanıma geldi. sarıldı bana o da ağlamaya başlamıştı. sıkı sıkı sarıyordu kollarına beni. kurban olurum seni verene geçicek hepsi bitanem deyip ağlamaya devam etti. babam tepki vermiyordu adam sanki şoklanmıştı amk. tek bi mimik yoktu yüzünde. sadece tavanı izliyordu. o sırada içeriden köpek havlaması sesleri gelince herif sıçradı yerinden bi anda. korkma baba gece hırlıyorlardı şimdi havlıyorlar korkma dedim. ezanın okunmasına 7 8 saat kalmıştı. kalktım tv açtım izledik biraz. o sırada kalan ekmek aralarını yedik. biraz su içmiştik. sigara yakacaktım yakamıyordum. içimdeki korku yatsı ezanına yaklaştıkça artıyordu. derken telefonum çaldı.