ilk sene yurtta kalıyodum üç kişilik odadayım, yatağım cam kenarında olan, camımızın önünde de ufak bi balkon var, Yarım metre kare falan yani balkon da değil baya gibko bi şey.
Neyse mevsim son bahar yağmur falan yağıyo. Oda arkadaşlarımla pek aram yoktu zaten, ben de onlar gidince epey ders çalıştım sıkıldım dedim balkona çıkayım az.müzik dinliyodum başta sonra ezan okunmaya başladı kapattım. Ezan bitti bu sefer de yağmuru dinliyim dedim sessiz sessiz duruyorum akşam saatleri işte. Ben öyle dururken benimkiler odaya geldi yanlarında iki kişi daha var konuşuyolar falan.
Bizim odanın perdesi de hani yanda bi ip olur da yukardaki sistemi onunla hareket ettirirsin perde o sayede açılır kapanır ya öyleydi ve tamamen kapalıydı o gün. Kapı da kapalı. Yani içerden zerre görünmüyorum.
Hava ufaktan üşütmeye başladı dedim içeri giriym artık. Benim kapıyı ittirmemle perde -her zamanki gibi- dik olarak boydan boya hareket etti, bunlar bir bağırıyor bir besmele çekiyor ama nasıl. Ömürlerinde saymadıkları allah peygamberi sayıyolar. altlarına sıçıyorlar.
Bu da böyle bir 1 saniyede 4 kişiyi imana getirişimdir beyler. Kapıdan geçip perdenin arkasından çıkınca da ulan sen miydin aq tepkilerini aldım sadece. Çünkü gayet normal bi şey gibi içeri sıradan bi surat ifadesiyle gülmeden girmiştim. Aramız iyi olsa dayak yerdim heralde :d
bi de vatsaptan ses kaydı başlatıp girmiştim sonradan da baya dinleyip dinleyip gülmüştüm.