yaş 21 binler.
hayatımda hiç kavga etmedim. sadece bir kez eder gibi oldum ama anamı gibtiler. pkklı huur çocukları 5 vs 2 girip hunharca yanbaktın dayağı atmıştı. lise 3. sınıftaydım o zamanlar. nerdeyse 1 ay burnum kanadı ve 1 hafta cıvık sıçtım. damarı çatlatmış huur çocukları.
herneyse binler anlayacağınız özgüvenim daha başlamadan sönmüştü.
istanbulun göbeğinde 68 kişi sınıf mevcutlu endüstri meslek lisesinden mezun olalı 3 sene oldu. okulda neredeyse hiç çoluk çocuk kavgasına denk gelmedim. 6 bin küsür öğrencisi olan bu okul sağ ve sol olarak ikiye ayrılıyordu amk. kavgalar hep büyük ve silahlı bıçaklı olurdu. (okulda kız yok. ful hanzo amk)
yönetimde tam huur çocuğuydu. okul zaten kalabalık ve belalı. en ufak mevzuda gibtirnameyi veriyolardı.
kısacası kimsenin zütü kavga etmeye yemiyordu. atar gider yapan oluncada bizim özgüvensizliğimiz yüzünden başlamadan bitiyordu mevzular.
beyler okuldan mezun oldum olmasına ama üniversite falan hayal oldu. kuru iş gücüyüm amk ve birsürü sektörde çalıştım. mağazacılık ,teknik eleman falan... hep zütü kalkık iş arkadaşlarına denk gelirim. realdede çevrem fazla yoktur. Allahımdan başka kimseye güvenmem.
---
Özet: ben bir süt evladıyım. hiç kavga etmedim ve etmekten korkuyorum. bana özgüven aşılayın binler. bana sokulan lafın altında kalmaktan yada atar gider yapan orrrrrrospu çocuklarına karşılık vermemekten bıktım. dayak yiyeceğimden değil. belki analarını bile gibicem ama ne biliyim amk
boy 1.86 kilo 64.