geçen hafta, canımdan çok sevdiğim ananem rahatsızlandı hastaneye kaldırıldı. insanlıktan nasibini alamamış, huur evladı kuzenlerim olduğu için, refakatçi olarak 3 gün ben durdum, onlar gelirim dese de ben dururum zaten. hastaneye ziyarete bile gelmediler, öyle huur evlatları.

neyse bu 3 gün içerisinde duş, muş bir şey alamadım, tak gibi koktum, anenem için değer. 3 gün içerisinde hastane-iş yapıyorum ve zaten işten ayrılcaktım. müdür geldi beni odasına çekti. işte ahmet bey sizden kokuyla ilgili şikayet geldi dedi ben de iş prensibi olarak özel yaşantımı ve başıma gelenleri hiç bir şekilde anlatmam iş hayatına atılınca anlarsınız. böyle şeyler yöneticilere ve müdüre her zaman bahane gelir. tabi bu arada kimin söylediğini ve şikayet ettiğini söylemiyo ama kimin söylediğini ben biliyorum kim olcak yanımda çalışan personel kız. normalde günde 2 defa duş alan adamım dolu parfüm de cabası. yani çok özen gösteririm o konuya

bugün toplantı oldu. toplantıda biz ve personel toplam 10 kişi olur. toplantının tam ortasında müdüre işten ayrılacağımı yeni bir iş bulduğumu söyledim. ortalık buz kesti. neden ahmet bey, noldu, toplantı bitince konuşalım isterseniz dedi. eğer geçen gün size bahsettiğim olayla ilgiliyse, olabilir insanlık hali, senin gibi bir eleman bizim için çok önemli ve değerli kesinlikle kaybetmek istemeyiz dedi. yok konuşulcak çok bir şey yok dedim bunu da burda belirtmek istedim dedim

sonra bu sinirlendi kızardı bozardı. ee tamam o zaman zaten kokuyodunuz dedi. ben de demek ki kokulcak insanların yanında duruyomuşum dedim. bunu görceksiniz mosmor oldu yanımdakiler gülmemek için zor tutuyo kendini

ceketimi omzuma attım, göz kırparak bi ara istifa dilekçesini yazmaya gelirim, siz işlemleri başlatın dedim ve toplantı odasından çektim gittim

bugün de aradı hastane olayını öğrenmiş kız ve müdür özür diledi ama nafile yeni yıla yeni ve daha iyi maaşlı bir işle giriyorum. bazı şeyler bi yerden çıkıyor işte