ev leş gibiydi beyler. kelimenin tam anlamıyla iğrençti. boş bira ve pizza kutularının üzerinden sek sek oynayan çocuklar gibi atlayarak geçtik. televizyonda siyah beyaz bir film vardı. oğuz kendini kanepeye atıp bir bira açtı.ben ayakta duruyordum, buyur etmesini bekliyordum.
-otursana lan!
yüzümü farketmedi herhalde diye düşündm. kör falan mıydı? öte yandan tavırları öyle rahattı ki sanki ben de o evde yaşıyormuşum gibi hissettim.