Sabahtan akşama kadar top oynayıp, ezan sesini duyunca
evlerimize dağılsaydık , saklanbaç oynasaydık, dizlerimizi kanatsaydık, 10-15 kişi toplanıp counter strike oynasaydık,
taşla efes kapaklarını düzleseydik, cipsleri taciz ederek içinde
taso varmı yokmu diye kontrol etseydik Tsubasa , Pokemon ve yugiohu izleseydik , leğenin içinde beyblade döndürseydik,
bayramları heyecanla bekleseydik, babalarımız yorgun argın işten eve geldiğinde kapıda " Hoşgeldin babacım" diyerek karşılasaydık , dedemiz bize hikayeler anlatsaydı , tek derdimiz sabah erken saatlerde başlayan çizgi filmi kaçırmak olsaydı
Dert , tasa ve keder kelimelerinin anldıbını dahi bilmiyor olsa idik
gülüşlerimiz gerçek olsaydı,
aşkı daha önce tatmamış olsaydık.
Kısacası keşke büyümeseydik amk