benim özlediğim şey, ailem falan değildi. kömürlükteki tamirhanem di. orada bir sürü alet edevat, bilgisayar parçaları duruyordu. sadece o parçalarla oynamak bile bana zevk veriyordu.

tam ben bunları düşünürken dükkana ekrem abinin kayınçosu geldi. muhabbet ediyorlar işte. bir tane klübden bahsetti bu işte kullanmıyoruz bi taka yaramıyor çürüyp gidecek falan dedi, verdi anahtarı ekrem abiye. ekrem ab aldı anahtarı tezgahın altına koydu. kayınço gitti, ekrem abi de kahveyi bana emanet edip gitti mekandan.

saat 11-12 falandı. gece. ben aldım telefonu amk aradım kuzeni. dedim çabuk kahvenin önüne gel işimiz var .

bu apar topar geldi işte. ben de kahveyi başka bir arkadaşa bırakıp çıktım kuzenle beraber. bizim eve doğru yürüyoruz.