heralde boynumu kırdım öldüm sandım.

karşımda duran damlaydı dıbına koyayım ya da ben gebermiştim.

gazetede üçüncü sayfa da boynunu kütleten üniversiteli genç kendini öldürdü haberi gözümün önüne geldi.

kafayı normal pozisyonuna çektim baktım yaşıyorum ama önümde bir züt var ki neredeyse güneşi kapatıyor dıbına koyayım karanlıktayım yani.

tabi karşımdaki cevap bekliyor. ben salak salak bakıyorum yüzüne. cevap vermek zorundayım dıbına koyayım. anlamsız bişey de olsa cevap vermem lazım yoksa arkasını döner gider.

gerçi arkasını dönüp gitse bile yeter ya o züte arkadan bakmaya bile rağzıyım ben.

tabi cevap geldi benden en saçmasından..

- bişey yok ya .