Son zamanlarda gülecek mutlu olabileceğim hiçbirşey yok gibi gelmeye başladı, bazen oturup eski dizileri bile düşünüyorum sıkıntıdan, bir ıstanbul masalı ile başlayıp aliye, charlie ve bizim aileden, en son babalar duyara kadar gidip duruyorum, eski sevgililerimi hatırlayıp suçluonlar bile olsa ben suçluyumdur acaba konuşsam mi diyorum eski olan herşeye özlem duymaya başladım