Bir meleğin seni yıllardır tutsak kaldığın hücreden çekip çıkardığı an ölüm, tıpkı ilk öpüştedeki heyecan, bir bebeğin kokusundaki tazelik ve dünyanın hissettiremediği özgürlük. Düşünmek ölümü en hayat dolu anlarda, rüzgarla boğuşurken yağmuru teninde gezdirirken ve hayatının aşkının kokusu üstüne sinmişken. Ne terbiye ama nasıl bir kırbaç nede ürkütücü bir an. Okyanuslar şöyle dursun, adamlık isteyen tüm eylemler unutulsun, verilen tüm yeminler yalana dönsün kü yaşam an be an yalnız yaşam tutsaklığında geçiyor zaman. Gelecek bir gün bizden habersiz bizim olan ve gelecek yüzümüzdeki tüm kasveti gülücüklere boğacak olan, sezen aksu boşuna demiyor " zaman sadece birazzcık zaman"