iliklerine kadar kırmızı, teninin altında pıhtılanmayı bekleyen kansın, Tüm renkleri kucağına almış bir gökkuşağı. Topuk sesleri çürümüş ahşap veranda, uçuşur eteğin dans ettiğin rüzgarla. yirmi beş yitirilmiş yılın yanında kaç kez nefes aldığını hatırla yine yeni güzel bir gün için yaşamaya. Hala kırmızı dudakların, hala kırmızı cinayet ve hala kırmızı bıraktın izler renksiz ölümün şakağında.