bu başlıkta fıkra anlatıyorum beylerr

temel almanya'da çalışıyormuş. bir gün buna trabzon'dan telefon gelir. temel'e fadime'nin (karısının) öldüğünü söylerler. ilk uçağa atlar gider.

temel varmış evine, herkes kapıda ağlıyormuş. girmiş içeriye fadime cansız bir şekilde yatıyor. temel sarılıyor ve başlıyor ağlamaya. o sırada fadime uyanıyor ve temel şaşırıyor. fadime diyor ki "temel'im ben seni çok özledim, seni görmek için böyle bir yalan attım". tabii temel'le fadime hemen gibişiyorlar ve evden beraber dışarı çıkıyorlar. insanlar fadime'yi canlı görünce şaşırıyorlar ve "temel nasıl dirilttin?" diyorlar. temel de "gibtim dirildi" demiş.

temel almanya'ya geri dönmüş. 1 hafta sonra yine telefon gelmiş. temel'e babasının öldüğünü söylemişler. hemen trabzon'a gitmiş.

temel hemen "babam nerede" diye sormuş. bir adam da bunun üzerine:

"hiç boşuna uğraşma temel; biz 1 haftadır gibiyoruz, hala dirilmedi."

demiş.