ondan sek içmiyoruz moruk %45 alkollü "felsefe" marka vodka atıyoruz içine. Bardağın dibine görünce zaten akıl kalmıyor bünyede. Sonra bir soru soruyoruz, "Paradoks kavrdıbının olduğu bir evrende herşeye gücü yeten bir tanrı olabilir mi ?" diyoruz, Paradoks kavrdıbına dokunan herşeyin eli yanacağı için olamıyor malesef. Ha deizmden dem vurulurda, bizim bu evrene dair gördüğümüz güzellikler yine bizim yorumlamamız, bizim algımızın bir ifadesi, bizim algılayabildiğimiz kadar güzel evren.

Görünür evrenin sınırları belli iken, evrenin büyük çoğunluğunu anlayamayıp karanlık madde, karanlık enerji diye gibtirip atmışken bir kenara, gördüğümüz kadarı güzel gelir. Ama tanrıya inanmayan birisi inanmıyorsa bence vicdanındandır, çoğu olasılıkları düşündüğümüz zaman eğer çoğuna kanıt olarak gelen şeftali üzerindeki allah lafzı başına 300 çocuk tecavüzü düşen bir dünyada yaşıyorsak kimse bana tanrı iyi biri demesin.

Bende carl saganın sözünü çok seviyorum, "inanmak istemiyorum, bilmek istiyorum"