kardeş biraz başlığına kusmuş olcam galiba benim de içim yanıyo artık halimden anlarsın herhalde, benzer bi başlığa daha aynısını yazdım maksat dertleşmek...

yaşadıkları da aşk değil sevgi değil amk uçkurlarının peşinde vıcık vıcık tavırlar, ne karşısındakilere ne de kendilerine saygısı var senin dediklerinin, anlıyorum seni gardaş. uçkur peşinde olmayanların çoğunun derdi ise ego, işte birisiyle çıkacak gösterecek baaakkk benim sevgilim var ben gibebiliyorum/gibilebiliyorum...

şöyle orta bi güzellikte, başımı omzuna yaslayabileceğim, hayallerimi çocukça bulsa bile bana destek olacak, birlikte hayal kurabileceğim, sırtımı kollayacak, aynısını benim de onun için yapabileceğim bi kız olsa da bulsam mümkünse evlensem... aşk filmlerini falan gördükçe kalbim yanıyo artık. kalbi kırılmış, ciddi şeylere ağlayan kadın görünce içim cız ediyor... ama hayallerim de çok büyük, kafa yapım zihniyetim de çok karmaşık hatta bazı yönleri patolojik belki. kimseyi istemeyeceği bi hayatın peşinde sürüklemek istemem, o beni durdurmaya kalkarsa da büyük konuşmayım ama terk ederim mümkünse. o yüzden de 23 yaşımdayım hiç kız arkadaşım olmadı... ama kalbim yanıyo, hep bi tarafım ekgibmiş gibi hissediyorum...

hatta biraz seviye düşürelim, hani filmlerde falan oluyo ya adamlar karılarını umursamadan erkenden boşalıp yatıyolar çıldırıyorum. ulan hiç bişi gelmezse elimle bişiler yaparım masaj yaparım orgazm olmasın ama bişiler yapmaya çalıştığımı bilsin, kıymetli olduğunu bilsin.

son olarak hep merak etmişimdir, benden içten içe hoşlanan birileri olmuş mudur... bunu sadece bi kişi için düşündüm o da bipolar çıktı sonradan, muhtemelen manik döneminde elinde olmadan yaptı bişiler ben de açılacaktım ama tabi davranışları gidip geliyodu bipolar olduğunu daha doğrusu bipolarlığının ciddiyetini anlayınca hiç ses etmedim o da beni arayıp sormuyo zaten.