kardeşim murphy kanunu bahsi saçma gelse de doğru hakikaten. istersin olmaz, üzülürsün ağlarsın, boğazında düğümle yatar kalkarsın olmaz. cayarsın, umrunda olmamaya başlar, bu sefer 1 adım önüne düşer istediğinden daha iyisi.
zor beğeniyorum, eleğimden sınaya sınaya geçiriyorum insanları, ama biri geçti mi o elekten, kör kütük köpekler gibi aşık olabiliyorum. işte öyle köpekler gibi aşık olduğum, düzinelerce şiir yazdığım melodi, şarkı bestelediğim, hayaliyle uyuyup uyandığım kız reddetti beni 3 yıl önce. yemin ediyorum o reddedildiğim akşam sağanak yağmurun altında ne yaptığımı bilmeden maltepe merkezden e-5 in yukarı taraflarına kadar depar attım. içime kezzap atsan daha az yanardı ciğerim. 6 aya yakın ölüden farksız yaşadım, bi anlamım kalmamıştı ot gibiydim. yavaş yavaş toparlamaya başladım, 1.5 yıl sonraysa hayatımın anldıbını buldum ben. hem de elin gavur memleketinde, bir baktım ,bakmamla eridim göğsümün içinde lavlar aktı sanki. tanıdım, tanıdığım her an daha çok bağlandım, çok sevdim, sevdiğimden çok sevildim, hayalleri, idealleri olan biri, gerçekten çok başarılı biri, benim için dikey geçişle buradaki bir üniversiteye gelme planları yapıyor. yani diyeceğim o ki bin kere aşık olsan ve bin kere zütünde şemsiye açılsa yine de umudu kesecek değilsin, kesmemelisin. sadece hayatındaki tek gaye sevmek sevilmek olmasın, salt yaşa, yukarıdaki arkadaşların dediği gibi dostlar edin mutlaka, ailene sıkıca sarıl. elbet birileri gelip tüm yaralarına şefkatli şefkatli merhem sürecektir, saracaktır yaralarını