Tekrar tekrar elimdeki yazıyı okuyordum. “Saat 9’da Meze 542. Sokak Alsancak.” 6 kelimelik bir cümleyi, aslında cümle bile olmayan satırı unutmamak, yazdığı adresi karıştırmamak için ezberlemeye çalışıyordum. Aklıma kazındığından emin olduktan sonra okumayı bıraktım. Saat öğlen 3’e geliyordu, az önce yaptığım harika ötesi ciksten olsa gerek midemin boş olduğunu daha da fazla hissetmeye başlamıştım. Ne yemek yapacağıma ben değil dolaptaki yiyecek malzemeler karar verirdi, o sebeple yine dolaba doğru yürümeye başladım. 4-5 tane farklı yerlere duran yumurta, dolap kokmasın diye poşetin içine koyduğum bim’den aldığım sucuk, ve sole margarin… Yumurta yapmak için harika üç’lü dolabımdan hazır bekliyordu. Hemen yumurta kızartmaya başlamalıydım.
Karnımı öyle güzel doyurmuştum ki en az iki sigara içmeliydim. Kabul ediyorum bazen sigara içmek için yemek yiyordum. Arka, arkaya iki sigara içtim ve ansızın öksürmeye başladım. Bardakta kalan musluktan doldurduğum, suyun kensinden klor tadının daha ağır bastı klor kokteylini hemen kafama diktim. Bir iki tekrardan sonra öksürmem geçti. Sıradaki en büyük soru tabiki de, akşam ne giyeceğimdi… Ellerimi bulaşık yıkama deterjanı ile yıkadım. Hole’den geçerken giysi dolabında ne olduğunu düşünüyordum. Aklıma bişey gelmedi. Dolabı açtım 3-5 gömlek arasından siyah olanın akşam gideceğim mekan için en uygun tercih olduğunu düşündüm. Kapının arkasında askıda duran koyu lacivert renk, taşlama yapılmamış klagib olarak adlandırabileceğim bir kot pantolonum vardı mükemmel kombinasyon bu işte.