naptın tatlım diye mesaj attı bu bana. ben de ne yaptığımı söyledim. inanılmaz kızmıştı bir anda. ben bu durumda bu kadar kızılacak ne olduğunu hiç anlamamıştım. galiba her zaman çevremdekilere göre daha relax ve her şeye açık bir insandım. sanırım gay olmamda bu durumun da büyük payı var. neyse. ilkayla sert bir şekilde kavga etmeye başladık. kafamın güzelliğinden kelimeleri toparlayıp kendimi savunamıyordum. bağırıp çağırmaya başladım. "anam mısın babam mısın onlar bu kadar giblemiyor beni. benim hayatım en başından kıblesini kaybetmişti. ben senin mükemmel ailene ideal hayatına sığamam." dedim.