öncelikle utanma başlığına yan başlık olarak kız meselesi adı altında bir şey paylaşmak istiyorum.
4-5 ay önce bi kızla tanışacaktım. kızdan gerçekten hoşlanmıştım. herşeyi ayarladım ne konuşacağımı ona ne diyeceğimi ve duygularımı ona nasıl açmam gerektiğini her şeyi planlamıştım. o gün geldi çattı ve kızın yanına gittim. aman allahım oda neydi o kurguladığım her şey hafızamdan silinip gitmişti. elim ayağım titremeye başlamıştı ve nefesim kesilmişti. tabi ozamanlar anlayamamıştım nedenini ama şu an daha iyi anlıyorum ki bütün sebep kızları gözümde ilahlaştırmamdandı. sanki onları insan değilmiş te daha farklı ve üstün yaratılmış olarak görmemdendi. çok masumdum amk nerden bilebilirdim ki onlarında normal insan olduğunu. çok saf ve temiz duygularım vardı.

ve bu aralar kısmetin çok açılmıştı. bir kızla tanıştım 2.sınıf ve kız sürekli bana yazmaya başladı. alttan dersi olduğunu söyleyerek benimle aynı derse girmeye çalışıyordu. güzelde sayılabilecek derecede kızdı. yani eskiden olsa ve kız bana yavşamasa derdim ki bu kız bana bakmaz olum kendine gel. bugun bu kız benimle derse girdi ve yanımda oturdu ben umursamaz davrandım ve heyecan var tabii ki biraz ama heyecanımı yenmeye çalıştım. kızla bir yandan konusurken bir yandanda sürekli benim ondan daha üstün olduğumu ve onun aslında bir hiç oldugunu düşünerek heyecanımı yatıştırmaya çalıştım. sonuç ne mi oldu dersiniz ? başarılıydı.

kızları gözünüzde ne kadar büyüttüğünüzü ve aslında gözünüzde büyüdüğü kadar büyük varlıklar olmadığını ve bir kızla konusurken onu küçümsemeniz ve kendinizin ondan üstün oldugunuzu kanıtlamanız için şu başlığa girin;
(bkz: kızların bilmediğimizi sandıkları şeyler)
şayet kızları gözümde küçültme konusunda bana çok faydası olmuştur