bundan 5 yıl önce yaşadığım inanılmaz

akşam yine başlıyoruz çalıp söylemeye. bu sefer filiz bi farklı bakıyor bana. artık utangaçlığını atmış şarkılara eşlik ediyor. ben yine ona baka baka söylüyorum. o gazla biraya da öyle bi abanıyorum ki kafam iyice güzel oluyor. çalarken saçmalamaya başladığımı farkediyorum. parmaklar gitmiyor artık. dilim de dolaşmaya başlıyor derkeenn filiz'den o muhteşem davet geliyor "ya umut sanırım kötü oldun, sana bi kahve yapayım mı bizim terasta ne dersin?" "he diyorum olur, güzel olur, iyi olur"... milleti kumsalda bırakıp hemen kumsalın dibindeki evlerine gidiyoruz. ben terasa oturuyorum o da içeri gidip kahve yapıyor. bu arada kafamı masaya koymuşum ve uyuya kalmışım. filizin seslenmesiyle uyanıyorum "umuut kahvee". kafaı kadlırıyorum bana gülümsüyor. kahveyi içiyorum. zehir gibi. ulan kafamız güzel de bu kadar sert yapılmaz ki be arkadaş. sonra muhabbete başlıyoruz. derken saat geç oluyor ben "filiz telefon numaranı versen, ararım ben seni, msj falan da çekerim" diyorum. veriyor... oynaya oynaya kumsala geri dönüp gitarı alıyorum ve eve gidiyorum...