yaklaşık iki seneden beri bu hayatı yaşıyorum
bazen ciddi ciddi var olma amacını sorguluyorum sonra düşünmekten bunalıyorum
gibtir ediyorum
zaten biçok şeyi gibtir ettim hayatımda hangi insan gibtir etmiyor ki
bazen ağır geliyor ağır işte fizikselmiş gibi
bazen kendi kendimi kendimle konuşurken öne arkaya sallanır halde buluyorum
bu durumdan utanıyorum ama çabuk geçiyor düşünecek başka konu buluyorum kendimle konuşmalarım ne kadar normal bilemem ama bazen kendime cevap verdiğimde oluyor.
yaşamımı devam ettirebilecek kadar param oluyor ekmek ve yumurta en sevdiğim ikili bakkalda çift sarılı var onları bana ayırıyor samet dayı
bazı şeyleri düşündüğümde karnıma yumruk yemişçesine iki büklüm oluyorum ve karnım ağrıyor bacağım kasılıyor bunun sebebini daha çözemedim
bu kadar çok düşününce insanın kafası ağrıyor düşüncelerden kurtulmak istiyorum yapamıyorum.
calofun tüm serilerini hiç ölmeden bitirebildim sanırım dünya üzerinde tek övünebilceğim şey bu kafam biraz çalışıyor o oyunlara