— Anlaşılan aramızda karşılıklı olmayan birşey yok.
— Daha fazla incelemek ister misin yoksa dışarı çıkalım mı?
— Ah, bu kadar yeter. Zaten gördüklerimden daha fazlasını anlayabileceğimi
sanmıyorum..
— Peki, o halde birer yeşilçay içmeye ne dersin?
— Aklımı okudun! Hadi çıkalım buradan.
Çaylarını yudumlarken, aslında hem çaylarını hem öğrendiklerini sindiriyordu
Mercan da Emily de. Fazlasıyla karmaşık şeyler öğrenmişlerdi birbirleri
hakkında... Bir süre sessizlik hakim oldu ortama, daha sonra Mercan gülerek;
— Sanırım biraz kafa dağıtmamız lazım, istersen sana gitar çalabilirim?
— Gitar çalabildiğini bilmiyordum, harika olur.
— Müzikle uğraşmak düşünmeme yardım ediyor.
Mercan çalışma odasındaki akustik gitarı eline alarak eski zamanlardan kalma
bir müzik defterinin yapraklarını araladı ve Emily'e çalmayı en sevdiği şarkıları
çaldı...
— Harikaydı!
— Teşekkür ederim... hayatım..
Gökhan artık düşüncelerine hakim olamıyordu, beynini saran intikam
duygusu vücudunu ele geçiriyor. intikam arzusu ile yanıp tutuşan bedeni
sanki Gökhan'ın düşüncelerine aldırmıyor, canı ne isterse onu yapıyordu.
Nedenini bilmediği bir şekilde kolonisinden ayrılmaya zorluyordu kafasındaki
düşünceler Gökhan'ı...