karşı konulamaz bu his onları kontrol ediyordu adeta. Emily Mercan'ın
gömleğinin ilikli olan düğmelerini de birer birer açmaya başladı. Mercan
Emily'nin elinden tuttu ve onu yatak odasına doğru tutkulu bir şekilde
zütürdü.
...
Sabahın ilk ışıkları ile uyanmışlardı, akşamki yemekden arda kalan
malzemeler ile güzel bir kahvaltı yapıp okula doğru yola çıktı Mercan ve
Emily. Suratlarında anlamsız bir gülümseme vardı ikisininde.
O sırada 91. Koloni'de hayat normal bir şekilde devam ediyordu, olağandışı
hiçbir şey yoktu. Koloninin kuzey ve doğu kısmındaki yerleşimciler genellikle
orta yaşlardaki sivillerdi, hepsinin birer mesleği vardı. Daha merkezi
noktalarda ise keşif ekibinde çalışanların yakınları yaşıyordu. Dışarıdan gelen
işe yarar herşeyi yerleşim bölgelerinde evlerinin hemen altında açtıkları
tezgahlarda takas edebilecekleri işe yarar nesneler ile takas ediyor, ekonomik
faaliyetlerde bulunuyorlardı. Merkezin hemen altında, 91. Koloni'nin
surlarının en güneyindeyse askeri birliklerin cephanelikleri ve orduevleri
vardı. Koloninin batısındaysa uzun yıllardır koloniye hizmet eden, koloninin
kurulmasında büyük emekleri olan yönetici olarak adlandırılabilecek insanlar
vardı. 15 yıllık bir koloni olan 91. Koloni çok zor şartlar altında kurulmuştu.
Yöneticilerin aldıkları kararlar sayesinde birçok kez büyük tehlikelerden
kurtulmuştu 91. Koloni.
Mercan sınıfına girdiğinde Gökhan hariç herkesin sırasında oturuyor
olduğunu gördü;
"Günaydın çocuklar, bugün daha önce işlediğimiz bir konuyu biraz daha
ayrıntılı bir şekilde ele alacağız... Duymayı pek sevmediğimiz bir isim olan
Dave Rose hakkında konuşacağız bugün"
Sınıftaki öğrencilerin içini bir huzursuzluk kaplamıştı, içlerinden biri;
— Profesör, neden o lanet adamı defalarca dersimize konu ediyorsunuz,
bence adı bile anılmaması gereken biri.
— Sakin ol Burak, eğer bu konu seni rahatsız ediyorsa derse katılmak zorunda
değilsin, tıpkı arkadaşın Gökhan gibi... Sahi, nerede o?
— Artık yüzünü görmek istemediği insanlar olduğunu söyledi Profesör. Okulu
bırakacakmış.
— Ah..Onun adına üzüldüm. Zor zamanlar geçirdiğini biliyorum fakat okulu