beni yoran hayata karşı son yazılarım

Bir Ayrılık

Kahvelerimiz gelince konuşmayı ben başlattım "çok soğuk davranıyorsun anlam veremiyorum. Şimdiye kadar bana bu kadar soğuk davranan birine karşı hiç yakın davranmadım. Evet sen benim için özel olabilirsin ama benim de bir taviz sınırım var. Ne istediğini bilmiyorum ama beni istemiyorsan şimdi söyle"dedim. sesim, intihar etmek üzere olan birini ikna edebilecek kadar sakindi. Elinde tuttuğu fincanı masaya bıraktı "küçük şeyleri çok abartıyorsun" dedi. "küçük şeyler mi? Her gün görüşsek tamam mesaj da atmasan anlarım ama ne yaptığını nasıl olduğunu bilmek istiyorum. Ben senden kişiliğini değiştirmeni istemiyorum biraz sıcak davran mesaj at yanımda olmasan da kalben benimle olduğunu hissettir. Aklım sendeyken hiçbir şey yapamıyorum, düşüncelerimi dağıtmak için beni başkalarıyla konuşmaya mecbur etme. Ben seni istiyorum" dedim sanki bir daha konuşmayacakmışız gibi uzun konuşuyordum. Dinlemek üzre hazırlanıp kahvemden yudum aldığım sırada "aysar biz yapamayız" dedi. Onu o kadar sevmeme rağmen "istersen gidebilirsin ama bence kal" diyerek "aralık" bıraktığım kapının eşiğinde duran arya, bana belkide son sözlerini söylüyordu ve ben halen sakinliğimi koruyordum. "Peki bununa ne neden oldu?" dedim hatamı anlamaya çalışıyordum. "fazla alıştım sana, yani ne olursa olsun benimle olduğunu biliyorum ve seni kaybetme korkusu artık kalmadı" dedi. içimden küfür ede ede gülümsedim. Rahat bırakınca ayrı dert çok sıkınca ayrı dert. "Bence sen ne istediğini bilmiyorsun ve bu en kötüsü" dedim. Konuşmadı sadece sustu. Onu sevmemin hatrına son kez şansımı denedim "bir kez daha deneyemez miyiz yoksa üç mü olur bu? Hayır bu sefer sen bıraktın" dedim "skor sıfırlandı o zaman" dedi o söze rağmen "sıfırdan başlayamaz mıyız?" dedim "yine zaman gerekir" dedi yani ne demek bu? Sonbaharda yine görüşürüz mü demek? Yaz aşkı olur da, sonbahar aşkı? Yarım bıraktığım kahve kadardım. Ayağa kalktım "kalmamın anlamı yok, gidiyorum çünkü kaybettiğim hiçbir şeyi bulamam ben" dedim kafeden çıktım. Dersim mi varmış umrumda değil. Berkeyi çağırsam mı, hayır bu benim derdim. ilk kez aryayı öptüğüm bara girdim aynı masaya oturdum. Hiçbir şey eskisi gibi değildi ve olmayacaktı.

"Bazen bir içki şişesi yaşam destek ünitesi"

Ve belki hikâyeye en çok uyan şarkıyla bu günü bitirelim umarım yazamadığım iki güne değmiştir herkese keyifli geceler.

( https://www.youtube.com/watch?v=rMTRhd4K26Q )