ne kadar boktan bi dunya

düşünüyorum dostluklarımı,
koşup
kavga ettiğim insanları.
kanattığım da
öldürdüğüm de yanımda olan insanları.
bir birayı dünyaya devirdiğimiz günleri,
sokaklar da uyuduğum sonra
bitmez dediğim dostluklar.
biraz halüsinasyona
çokça varsayıma giden düşüncüler.
aynı gözyaşını ve
aşikar olduğumuz acıları paylaştığım insanlar.
hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşadığımız
oysa hep ölüm hakkında konuştuğumuz.
eski dostlarım.
yanımda olan insanlar,
iyi birkaç insan.
yanımda olan bol esrarkeş.
bir rakı da kavga ettiğim
bir rakı sofrasın da bulduğum insanlar.
gitmeyi tercih eden dostlarım ve
kardeşlerim.
oysa hiç bitmeyecek gibi
hep kazanacakmışız gibi
üstelik
hep beraber kazanacakmışız gibi
yaşadığım ve sevdiğim insanlar.
neredeler ?
ney yapıyorlar?
en basiti budur aslında,
hayattalar mı hala dostlarım ?
yüzümde ki morluklara ağlayan
erkekler.
babası öldüğün de ağlamayan dostum.
her kadın gider,
her baba ölür,
her nefes biter,
her sigara ve
her bira biter.
dostluk bitmez diyen dostlarım.
dostluğumuz değil de,
siz mi bittiniz acaba ?