yalan söylemeyeceğim içimden bir anlığına arasam mı diye geçmedi değil. sonra kız telefonunu yazmış olum aramamı istemese neden yazsın diye aklıma geldi tabiki. hemen aradım tabi hala bile eminim 2 defa çaldı ardından meşgule girdi. nasıl utandım anlatamam... utanmak değilde, hayal kırıklığı, yüz kızarması, aptal mısın hemen arıyorsun pişmanlığı gibi şeylerin toplamı işte. Anlamsız ve kırılmış bir biçimde tv izlemeye başladım. içim geçmiş ikea masasının üstündeki telefonun çıkardığı titreme sesiyle uyandım.
"Demek gördün numarayı, o karamaşanın içinde bulman uzun sürer diye düşündüm oysaki."
Aman Allahım ne güzel ne tatlı bir ukalalık içerisinde mesajdı. Mesaja aşık olurken elimde titredi telefon.
"Yarın görüşelim mi yamuk ağız?"
bu sefer emindim bekletmeyecektim.
"Olur? Nerede görüşmek istersen görüşürüz. Ben gelirim. Sana neresi uygun?" diye yanıtladım
çok mu saçma bir mesaj oldu diye mesajı tekrar tekrar okurken
"Bu kadar kibar olmana gerek yok! Yarın dersim var, sabah kahvaltı edelim aynı yerde" diye mesaj geldi.
"Tamam" diye yanıtladım. sert gözükmek için
Ya saat? diye soracakken...
"10 iyi mi?" diye bir mesaj daha geldi
"Olur"