eğer bakışlarınızı ona çevirirseniz gözünüze çarpan ilk şey neredeyse beline kadar gelen, koyu siyah bukle bukle saçları olur. ben saçının her buklesinden şelaleler aktığını görürdüm. telden yapılma üzerinde ufak bi çiçek olan bi tacı vardı. başında sanki gökkuşağı varmış gibi dururdu. genelde makyajı pek sevmez ve sık kullanmazdı. sadece siyaha yakın tonlarda ince bi göz kalemi çekerdi gözlerine. hal böyle olunca sert ama şefkatli bakışları daha da keskinleşirdi. ufacık ve düzgün bi burnu vardı. ağzı ne hayatı boyunca asla bağıra bağıra şarkı söyleyemeyeceğini düşüneceğiniz kadar küçük, ne de gülerken otuz iki dişi birden gözükecek kadar büyüktü. yüzüne tam karşıdan baktığınızda soluk pembe dudaklarının hemen sağ altında milimetrik bi ben görürdünüz. ve o ben tanrının onu yarattıktan sonra yüzüne koyduğu bir noktaydı bana göre ve yılın ilk güneşli günü kadar güzel dururdu beyaz teninde.