ben üç hafta tak gibi yaşadım bu olaydan sonra. evden okula, okuldan eve. günlerim facebook'ta vera'nın profilinde gezinmek ve yeni yüklediği fotoğrafları bilgisayara kaydetmekle geçiyor. o zamanlar sony w810i walkman model telefonum var. arkaplanına vera'nın en sevdiğim fotoğrafını koymuşum. o telefonun hafıza kartı şimdikiler gibi microsd değildi. kocamandı ve her yerde bulunmuyordu. bende sahip değildim onlardan bi tanesine. telefonun hafızası 20 30 mb falandı ve tamamı vera'nın fotoğraflarıyla doluydu. ilk defa kendimi birine bu kadar muhtaç hissediyodum. aşk buymuş lan demek ki falan diyodum kendi kendime. okulda her tenefüs bahçeye çıkıyorum görürüm onu diye. görünce de bi köşeye çekilip kendimi farkettirmeden izliyorum güzelliğini.