daha önce alışmış olduğum şeyleri hiç bırakmadan bu sefer günlük 7 saat çalışmaya oruç tutarken dahi devam ettim. (7 saat okul yoksa hiç bi şey beyler keşke on saat çalışsaydım.) başlarda lys konuları o kadar zor geldi ki tercih yapmadığıma pişman olmuştum. tarihteki önemli insanların hayatlarını okumuştum. çoğunda bendeki imkanların yüzde biri yoktu belki. ama onların yaptıklarının yüzde birini ben yapsam kendimi üstün görüyordum. utandım kendimden, ne kadar sıkılsam da zorlansam da cümle cümle anlamaya çalıştım. tek cümleyi anlayamadığım zamanlarda sinirimden ağlarım günleri hatırlarım. öncelikle ygsde sosyal bölümünü bitirdim, tek tek ezberlemiştim ygs sosyal kitaplarını. türkçe bölümünün üstüne düşmedim zaten kitap okudukca yazım kurallarını anlatım bozukluklarını konuyu öğrenmeden yaparsınız. matematiği ise yapmakta çok zorlandım, (şu an çok severim kendisini integrallerle falan uğraşırım hala canım sıkılınca). her konuyu tek tek sayılarını ezberledim, her konu hakkında en az yüz civarı soru çözerdim, zeki olduğumdan değil beyler ya da fullemek için değil, beynim anca alıyordu o kadar soru anca anlamamı sağlıyordu.