mükemmel geçen bi senenin sonunda dört işlem, okuma yazma, hayat bilgisindeki saçma bilgiler ve daha öğrenecek ne varsa hepsini öğrenmiş ve tatil kitabımın başına geçmiş kirazdan a lar yılandan s ler şemsiyeden j ler çizmeye başlamıştım. bu şekilde geçen yaz tatilimin ardından eylül ayında çantamı sırtıma takmış annemin elinden tutmuş okul yoluna düşmüştüm. açılış töreni, egoist müdürün konuşması, istiklal marşı ve andımızdan sonra ikili sıralar halinde okula girmeye başladık. gözlerim lapayeva'yı arıyordu. göremedim. sınıfa girdik. yeni sınıfımız, önceki seneki sınıfla dizayn olarak aynıydı. herkes eski yerlerine otursun yeniden oturma düzeni yapıcaz dedi. gittim sırama oturdum. kız yok. gelmemiş okula. dedim ki hoca kesin beni başlasıyla oturtur. hemen parmak kaldırdım. öğretmenim benim sıra arkadaşım okula gelmemiş dedim. öğretmenin söylediği cümle hala kulaklarımda : LAPAYEVA OKULDAN AYRILDI!! annemin sınıf annesi olması sayesinde hoşlandığım ilk kızın daha aşkımı itiraf edemeden ailevi sebeplerle romanya'ya döndüğünü öğrendim. yanıma sınıfımıza yeni gelen süleyman'ı oturttu öğretmen. sonraları çok iyi arkadaş olacağım süleyman'ın hareketlerini ilk günlerde nefretle gözlemlemiştim.