bir şeyi kırk gün yapınca alışırsın derler ya beyler çok doğru bi söz. zamanla alışıyordum ders çalışmaya gündemi takip etmeye. son bi büyük sorunum kalmıştı, eski kız arkadaşımı okulda her gün görüyordum, ne kadar uzak olsak da görünce bi tuhaf oluyor insan. haziran ayıydı sanırım, kızın doğum günüydü. hıçkıra hıçkıra odamdan çıkmadım, o gece sabaha kadar ağladım. sonrasında şöyle bir şiir yazmışım beyler paylaşmak isterim.

hayatımdan;
çok sene'ler geçti.
çok sen'ler geçti.
birsenler, aysenler, esenler esti geçti.
hiç biri ne sayhama seda oldular, ne sevdama veda.
onsekiz boğumun darağacından gözyaşıyla büyümenin vaktidir şimdi,
nice senelere güzel kız
nice sensiz güzel senelere..