1. 1.
    0
    küçükken asla aklıma gelmezdi böyle alışkanlıklar kazanacağım. bu kadar vurdumduymaz olacağımı hiç bilmezdim. kahve köşelerinde bütün gün zar atıp tutan insanlara bakıp, "bunların hiç mi işi gücü yok, bütün gün burada ne arıyorlar." şeklinde iç fısıltılarla dolaştığım günlerde, aklımda şu an yaptığım işleri yapmak kesinlikle yoktu.

    en çok istediği şey, bir gün babası vefat edince onun cenazesine katılmaktı. istediği şey için tüm olanaklar vardı. ulaşım imkanı vardı, maddi imkanlar vardı. ama yürüme imkanı yoktu, adım atabilme imkanı yoktu. arabamız vardı, babam felç olunca onuda sattık, tabii ben bu beyinle 3 ay içerisinde yedim bitirdim o parayı.
    ···
   tümünü göster