Maç bitmişti, babamın yanına gittim direkt elim acıyordu, kaskım kafamı acıtmıştı o 10-15 dakikalık maçta, babama bağırdım.

"baba ellerim acıyor, kaskı çıkar kafam acıyor, dövüşmek istemiyorum ben baba nolur evime gidiyim, dövüşmek istemiyorum elim acıyor.

• kes sesini! son bir maçın kaldı işte onu da yen, bana paramı kazandır sonra gideriz eve, uzatma son bir maçın kaldı babaya karşı gelme ne diyorsam onu yap.

Susmuştum o an, bir şey diyememiş, boğazımda düğümlenmıştı tüm haykırışlarım, bağırmalarım.. Babam garip bir adamdı beyler, 3 yaşında annesi ve babasını kaybediyor ve sokaklarda büyüyor dolayısıyla bunu baya kişi dövüyor bu da taksa yazılıyor 12 13 yaşında ve kim babamı dövdüyse hepsini dövüyor, böylece bu spora aşık oluyordu bugüne kadar da sporu hep ilk çocuğu gibi sever bize üvey evlat gibi davranırdı..