dün akşam her zamanki gibi evde yemeğimizi yemiştik. televizyon izleyip meşrubatlarımızı içerken bir de farkettim ki bıcır ın hiç sesi çıkmıyor. bıcır bu arada bizim muhabbet kuşumuz görseniz o kadar tatlı o kadar güzel ki. renkleri çok parlak gökyüzü mavisi gibi kanatları. adından da anlışacağı gibi çok konuşkan öten bi muhabbet kuş cinsi. neyse lafı uzatmıyım birgül kız dedim bıcır neden konuşmuyo nesi var dedim. onu da beni de bi merak sardı . kalkıp dosdoğru kafesinin yanına gittik meğersem aynası düşmüş o da başında duruyor. o an birgülümle gözgöze gelip öyle hüzünlendik ki öyle ağladık ki. sonuçta düşünsenize arkadaşını kaybetmiş gibi başında bekliyor bıcır. hemen elimi kafese soktum ve aynasını geri düzelttim. ve tekrar canlandı. kanatlarını nası da açıp kapadı nası da öttü . biz de birgülümle birbirimize sarılıp bir daha daha dikkatli olacağımıza söz verdik. sizin de böyle acı ve üzüntülü anılarınız varsa paylaşır mısınız arkadaşlar.