kardes, guzel kazancli bir isim, mutlu bir evliligim ve dunyalar guzeli cocuklari olan biriydim. artik merak mi, heyecan arayisi mi, bi sekilde bu lol isine basladim. ilk baslarda hersey iyiydi, keyif bile aliyordum. ama otuz olunca biseyler degismeye basladi. cok agresif bi insan oldum, karimi dovdum o da cocugumuzu da alip babasina gitti. gittim kayinpederin evine, kizi vermeyince cektim av tufegi ile vurdum. tasarlayarak adam oldurmekten 6 yil yedim. ailemi ve isimi bir cirpida kaybettim ama umrumda bile degildi. tek dusundugum sey yok hangi hero, yok skin, yok platinum mu gumus mu. hapisten cikinca temiz bi hayat yasamaya karar verdim, artik lol felan olmayacakti hayatimda. bi ishaninda cay ocaginda ise girdim. sagolsun ocagin arka tarafinda mesrubat kasalarinin vs oldugu yerde yatiyordum. aklimdan lol u cikarmis gibiydim ta ki o iki velet cay ocagina gelip lol hakkinda konusana dek. bir an kendime hakim olamadim ve yasuo giber diye ortaya atladim. bi sessizlik oldu ve herkes bana bakti. icimden hickira hickira aglayarak kasanin parasini caldim ve en yakin internet cafeye gidip lol u actim. hesabima gireyim mi girmeyeyim mi diye saatlerce dusundum ama sonunda giris yaptim ve oynamaya basladim. acai puan kasiyordum, oyuna giren veletlere bagira bagira kufur ediyordum. o sirada mouse u paramparca edince cafe sahibi burayi terket bilader dedi. sen ne diyosun lan deyince uc kisi birden uzerime cullandilar. cebimde tasidigim bicagi cikartip rastgele savurmaya basladim. kendimi kaybetmisim, bir olu iki yarali. yine ciktik hakimin karsisina, bu sefer dokuz yil verdi. su an lol denen seyi hayatimdan silmeye calisiyorum ve cikinca temiz bi hayat yasayacagim.