beni dinleyecek olan gelsin anlatıyorum

bu adam bizim çevremizdeki tiplerle daha da takılır olmuştu. heralde benim varlığıma rağmen edaya yaklaşmanın bir yolunu arıyordu.ona o günlerde kız arkadaşımı beğenen bir yavşak gözüyle baktığım için bir açığını bulur, arkasından hep söverdim.ama adam ne bana ne de edaya karşı ufacık ters bir hareket bile yapmadı. hiç de edayı seven bir tavır da sergilemiyordu. haliyle ben de eskisi kadar endişe etmeyi bıraktık,her zamanki gibi insancıl davranıp onunla arkadaş oldum. arkadaşlığımız daha da ilerledi,o da artık bizimle takılır gezer, grubumuzun bir parçası olmuştu ve hala edaya tipik bir aşık gibi gizlice baktığını bile görmemiştim. herkes onun için neyse eda da öyle gibiydi.eda da her şeyden bihaberdi tabi.bu adam bana güven vermeye başladıkça bizim arkadaşlığımız da dostluğa dönüştü... (bana aptal muamelesi yapmayın, bütün kararlarımı ölçüp biçip veririm ve hislerime hep güvenmişimdir hep de haklı çıkarım ve bu adamda ciddi art niyet yoktu)