beni yoran hayata karşı son yazılarım

Az önce yerlerde sürünen moralim tavanlardaydı. Evet Arya benim sevgilim değildi ama beni böyle de yeterince mutlu edebiliyordu. Yine istenmeyen bir veda ile aryayı bırakmak ve yola kendim devam etmek zorunda kaldım. Belki onu bırakıp tek başıma yürüdüğüm yollar hayatın ayrılığa beni hazırlamasıydı.

( https://www.youtube.com/watch?v=B3cQQNEFjDk )
O günün sabahı erkenden uyanmıştım içimde bir huzursuzluk vardı. Balkona çıktım kahvaltı bile etmeden bir sigara yaktım. Yer gök sisle kaplıydı soluduğum dumandan zevk alamadım yarıda söndürdüm sigaramı ve arya'ya mesaj attım; "günaydın bitanem, sen halen uyurken ben çoktan sigaramın dumanıyla şehri sisle kapladım. Birazdan sınava gireceğim çıkınca mesaj atarım, seni seviyorum"
Evet beyler o gün benim dershane denemem vardı telefonumu titreşime alıp cebime koydum mutlaka görür bana günaydın mesajı atar ben okuyamasam da cebimin titremesinden onun mesaj attığını anlar mutlu olurum diye düşündüm. Sınav başladı, bir saat geçti... Bir saat daha... Artık öğlen olmuştu arya'nın da dershanesi vardı mutlaka kalkmış olmalıydı. Düşünmekten yapamadığım sınavı bırakıp Geçen arya'yı aldığım kafeye girdim aynı masanın kapıyı gören kısmına oturdum art arda sigaralarımı tutuşturdum. Kendimi boş bir amaca harcamış gibi hissediyordum. Arya.. O her şeyden çok değer verdiğim ekgib parçam... kafede yarım saat kadar zaman geçirmiştim ama hala oturuyor istemsizce elimi uykusuz gözlerimin üzerinde gezdiriyordum ve mesaj yerine arya'nın ta kendisi geldi. Beni önce seçemediğinden birkaç adım attı sonra durdu. Arkasından iki arkadaşı daha gelmiş ne olduğunu anlamak için arya'ya baktılar. Bakışları tek doğrultuda birleşti ve üç çift gözü üzerimde hissettim.

Bu gecelik bu kadar takip eden panpalarıma keyifli geceler