beni yoran hayata karşı son yazılarım

Beni bırakırsa ihtimaline karşı, kaybetme çizelgeme atacağım o çiziği düşünüyordum. Öyle sevimli duruyordu ki sarılmamak için zor tuttum kendimi. Bana baktıkça ağlayasım geldi lakin siz de bilirsiniz ki erkeğin ulu orta ağlamayanı makbuldür. Aklımdan ona sarılıp sessizce ağladıktan sonra o görmeden gözlerimi silmek geçiyor ama rüzgara kapılıp uçmak istediği halde üzerine taş bastırılmış bir kağıt parçası gibi dalgalanıyordum. Gözlerimi kapatıp bunların gerçek olmadığına inanmaya çalıştım fakat aryanın arkasından yüzüme doğru esen meltem ciğerlerimde gezinirken her şeyin gerçek olduğunu anladım velhasıl bu koku hayal edilemeyecek kadar gerçek ve eşsizdi. Gözlerimi açtığımda o anı beklemişcesine; "kim o kız" dedi dişlerinin arasından. "ee.. eslem.." dedim ancak duyabileceği bir tonda. Ağızından sızan şaşkınlıkla "eslem mi?" dedi. Artık sakinleşmiştim "malesef" dedim yenilgiyi kabullenmiştim. "ne diyeceğimi bilmiyorum" dedi gözlerini benden kaçırmış uzakta bir yere odaklanmıştı. "bana kızdın mı?" dedim yüzsüzce. Çünkü biliyordum elbet kızmıştı ki o da "kızdım" diyerek beni yanıltmadı. "anlatmasam daha kötüydü ama bilmediğin başka hiçbir şey yok sana karşı tamamen dürüstüm" dedim başını yukarı aşağı salladı "anlatmasan daha kötüydü" diye söylediklerimi mırıldandı. "biliyorum ben aptal herifin biriyim" dedim kafamı eğmemiştim af dilenmiyordum ben buydum dahası yok "bu kadarım işte" dercesine bakıyordum "istemezsen giderim ama bil ki sana değer veriyorum" dercesine... "hayır kesinlikle değilsin hatta sen çok iyi birisin" dedi bunu beklemiyordum alttan almıştı. bense; "hayır iyi biri değilim bunu yapmaya hakkım yoktu" diyerek üsteledim. "sen hiçbir şey hissetmediğin halde onun mutlu olması için uğraştın bu herkesin yapabileceği bir şey değil hatta kendisini seven kızları kullanıp atanlar var inan bana sen çok iyi birisin" dedi ben onun gözlerinde parıldayan ışığı izliyordum. "biri" de neydi? artık onun için sadece "biri" mi olmuştum sıradan "biri"... Moralim halen berbat bir haldeyken konuşmayı "umarım dediğin gibidir çünkü sonu hiç de iyi olmadı ama sana söylediğim için rahatladım" diyerek sürdürdüm. "bana güven bitanem" dedi ve üstüme düşer gibi sarılırken onu yakaladım "sana hep güveniyorum bitanem" diye fısıldadım kulağına. "sakın kötü hissetme" dedi "sen yanımda olduğun sürece pek mümkün değil kötü hissetmem"dedim "ben hep yanındayım" dedi kollarından tutup onu kendimden uzaklaştırdım. Bir güvercini tuttarmışcasına narin ama kaçmasını engelleyecek kadar sıkıydı ellerim. "beni istediğin sürece ben de senin yanındayım" dedim sanki kafesin kapısı açık istersen git ama bence kal der gibiydim sonuçta zorla tutmuyordum onu. "seni seviyorum" dedi ve sol eliyle boynumu sarıp sağ eliyle bedenimi sardı dudaklarım dudaklarına değerken buzdan dudaklarım aryanın ateşten dudaklarına yenildi ve ben erimeye başladım. Nefes molasını fırsat bilip "ben de seni seviyorum" dedim.