her şey bukadar iyi bukadar güzelken sabah ne olacak diye düşünüyordum.. ya değişirse? ya bana daha ağır sözler sarfederse? ya tekrar kalbimi kırarsa? ya buluşamazsak?
paranoyak oluyordum beyler sabah günaydın mesajı attım o da günaydın yazdı öğleden sonra okula gitmeyecekmiş dersaneye de gitmeycekmiş eve gidip ders çalışıcam buluşmayalım dedi. benim duygularım artık yalama olmuştu tamam ama eve git dedim tamam dedi. birkaç saat sonra nerdesin yazdım kafedeyım dedi allah benim belamı versin ben hala bu kızın söylediklerine inanıyorum bir de pişkin pişkin söylüyor beyler bu ne rezillik beni köpek yerine koydu resmen ve koymaya da devam ediyordu
dedim hani sen eve gidicektin, birden canım buraya gelmek istedi dedi kıpırdama geliyorum dedim olay çıkıcaktı okulun da dıbına koyduk çık git sürekli... otobüste mesaj attı gelme eve gidicem diye bindim dedim geliyorum hayır gelme dedi geliyorum dedim gelme bekleyemem dedi eve gidip ders çalışsaydın dedim ama elim ayağım titriyor beyler aklımda sürekli beni sevmediğiyle alakalı şeyler var ve hatta biliyordum sevmiyordu ben sadece kendimi avutuyordum...
bana ısrarla gelme eve gidicem dedi ben de ben geldikten sonra seni alır otobüse bindiririm dedim hayır işim var dedi. ne işin var dedim söylemedi cevap dahi vermedi beyler
serpil ne işin var söyle dedim özel dedi sonra ne özeli dedim benim bilmeye hakkım yok mu ben bilmeyi haketmiyor muyum, haketmiyorsun dedi