1. 1.
    0
    ben askeriyede bir adam tanıdım oda hala komutanım olan kıdemli astsubayım. daha ötesi yok benim için.

    kendisi acayip vatansever, kafası esince gece çıkar karakol etrafında tek başına devriye atardı. o kadar yürekliydi. işte olay burada başlıyor. bu bizim teğmen gittikten 2 gün sonra, bizim komutanı karakolun 300 metre uzaklığında 2 kişi çapraz ateşe alıyor devriyedeyken. o gece karakolda ki en üst rütbeli bendim. saat tamı tdıbına gecenin 00:47 siydi iyi hatırlıyorum. sesler doğal olarak direk geldi, zaten nöbettekiler felan direk ortalığı ayağa kaldırdı. bizim astsubayda müdahale fişeğini havaya patlatınca benim elim ayağım dolandı, ilk defa bu kadar korktum elimde ki silahtan, kamuflajdan.
    zaten nöbetler 2şer saat arayla değişimliydi. askerlerimize uyku haramdı bi nevi. direk koğuşa girip uyuyan askerleri de uyandırdım, belki inanmayacaksınız ama koğuşta söylediğim tek cümle 'komutana taciz ateşi var, 2 dk içinde 5 kişi istiyorum yanımda.' dedim. zaten hepsi hücum yelekleriyle uyurdu. nöbetten gelince çıkar, giy zaten yarım saat gidiyordu. ve inanır mısınız 7/7 nöbet değişimi yapan askerlerden 7 si de yanımdaydı. astsubayı gittik çıkardık olduğu yerden. zor olmadı. 2 dingil gelmiş aklı sıra vakit geçiriyor işte. zaman geçsin diye devriyede ki komutanımıza takılmışlar.
    ···
   tümünü göster