sanırım mahşer gününe kadar böylece bekleyecektim. düşünerek. herşeyden bağımsız, nerede olduğumu bilmeden ama öldüğüne kesinkes inanarak.bu boşluğu, içine düştüğüm bu küreyi anlamaya çalışarak. öylece süzülerek. uzun bir süre bekleyecektim. sorularıma kendim yanıt veremezdim.bir yaratıcıyı bekliyordum. herşeyi açıklaması için.

o zamanlar inançlı biriydim...