rastgele şeyler düşünmeye başladım. evim, çocuklarım, çok sevdiğim eşim.ilk bilgisayarımı aldığım o an.hiçbirşey hissedemiyordum bu anları düşününce, sadece soyut bir biçimde hayal ediyordum. savaşıyordum beni yoketmen isteyen şeyle.dil'imi unutuyordum. vücudumu içine çekip yokeden o boşluk. beni ben yapan son kaleye, anılarıma saldırıyor, onları yutuyordu.